مرگ - گمشدگان

[ و جابر پسر عبد اللّه انصارى را فرمود : ] جابر دنیا به چهار چیز برپاست : دانایى که دانش خود را به کار برد ، و نادانى که از آموختن سرباز نزند و بخشنده‏اى که در بخشش خود بخل نکند ، و درویشى که آخرت خویش را به دنیاى خود نفروشد . پس اگر دانشمند دانش خود را تباه سازد نادان به آموختن نپردازد ، و اگر توانگر در بخشش خویش بخل ورزد درویش آخرتش را به دنیا در بازد . جابر آن که نعمت خدا بر او بسیار بود نیاز مردمان بدو بسیار بود . پس هر که در آن نعمتها براى خدا کار کند خدا نعمتها را براى وى پایدار کند . و آن که آن را چنانکه واجب است به مصرف نرساند ، نعمت او را ببرد و نیست گرداند . [نهج البلاغه]

گمشدگان

مرگ

معشوق من!

تو همان مرگ حقیقی هستی

تو مرا میراندی و اکنون باید زیستن را آغاز کنم

من متولد شده ام

با تو...

اکنون، اینجا چه حیاتی دارد؟

جائی که پر از مرگ است

زندگی حالا مال اینجا نیست

آه...

چه سخت است راه رفتن اینجا...